Przygoda nowych nowicjuszów

5 września ośmiu nowicjuszy, rozpoczynających ten pierwszy okres formacji, przybyło do Kopca, chcąc wyruszyć wraz z Jezusem, Maryją i księdzem Bosko na ścieżkę rozeznawania swojego powołania. W ten sam dzień kanonicznie rozpoczęliśmy nowicjat oddając się pod duchowe kierownictwo mistrza nowicjatu – księdza Jerzego Mikuły.
Pierwsze dni nowicjatu były również ostatnimi dla obecnych neoprofesów. Wspólne dni minęły głównie na przekazywaniu nam przez kończących nowicjat nowicjuszy wiedzy, spostrzeżeń i historii związanych z minionym rokiem, oraz na przygotowaniach do pierwszych ślubów zakonnych, które oni złożyli 8 września. Było to wielkie wydarzenie, bardzo ważne zarówno dla miejscowej wspólnoty, jak i dla wszystkich polskich inspektorii. Pierwszym (i najważniejszym) punktem dnia była Eucharystia, którą celebrował ksiądz inspektor Tadeusz Itrych, wraz z księdzem inspektorem Bartłomiejem Polańskim oraz liczną reprezentacją salezjanów ze wszystkich inspektorii polskich. W czasie jej trwania Gabriel, Jakub i Rafał złożyli swoją pierwszą profesję zakonną w Towarzystwie Salezjańskim. Po niej przedstawili oni w formie prezentacji ze zdjęciami i filmami całoroczną przygodę – wszystkie najważniejsze dla nich momenty. Był to również czas dla przełożonych, formatorów i rodziców, aby mogli wyrazić swoją radość z przyjęcia do Zgromadzenia 3 nowych współbraci. Po uroczystym obiedzie wszyscy powrócili do domów. Neoprofesi pozostali z nami jeszcze kilka dni przed swoim wyjazdem – pomogli nam się wdrożyć w ten wyjątkowy czas, dali nam wiele wskazówek, co do dobrego przeżycia nowicjatu oraz podzielili się swoimi doświadczeniami.

10 września, wraz z wyjazdem neoprofesów z Kopca, z „nowych” staliśmy się po prostu nowicjuszami. Pierwszy miesiąc był czasem poznawania tego nowego dla nas miejsca, dowiadywaliśmy się coraz więcej o planie dnia, naszych obowiązkach, poznaliśmy również członków kopieckiej wspólnoty oraz księży z pobliskich parafii salezjańskich. W tym czasie proboszcz z parafii w Białej, ksiądz Sławomir Szymański, zaprosił nas do uczestnictwa i pomocy przy pieszej pielgrzymce na Jasną Górę. 24 września (w comiesięczne wspomnienie Wspomożycielki Wiernych) wyruszyliśmy pierwszy raz wspólnie, jako nowicjat przed obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. W czasie mszy przed obliczem Jasnogórskiej Pani powierzyliśmy cały rok nowicjacki Maryi, aby to właśnie Ona była naszą mistrzynią i prowadziła nas na drogach naszego powołania.

Dwa dni później rozpoczęły się nasze pierwsze rekolekcje, na początek nowicjatu. Głosił je nam ksiądz Jerzy Gonta z Lubina. Był to czas intensywnego przebywania z Bogiem, modlitwy i słuchania konferencji, podczas których ksiądz rekolekcjonista wyjaśniał nam istotę nowicjatu i modlitwy w jego czasie. Były to szczególne dni również ze względu na liczne imieniny, które obchodziliśmy w tym czasie. 28 września wspominaliśmy św. Wacława, zaś 29 świętego Michała Archanioła. Wieczorne świąteczne spotkanie było szczególnym czasem, podczas którego sprawdzaliśmy swoją wiedzę na temat solenizantów, było to dla nas również wyjątkowe doświadczenie wspólnoty.

3 października uroczyście rozpoczęliśmy w Nowicjacie rok akademicki od porannej Mszy Świętej. Później uczestniczyliśmy w pierwszych wykładach, które skupiają się na życiu chrześcijańskim, zakonnym, na praktycznej wiedzy odnośnie liturgii, a także na historii Księdza Bosko i Zgromadzenia Salezjańskiego. Uczymy się także języków obcych, a nawet naszego własnego, jak z niego poprawnie korzystać, gdy mówimy.

8 października cała Inspektoria Wrocławska obchodziła Dzień Wspólnoty Rodziny Salezjańskiej, my, jako nowicjusze, wraz z częścią naszej kopieckiej wspólnoty braliśmy udział w tym wydarzeniu. Odpowiedzialni byliśmy za część artystyczno-formacyjną i przygotowywaliśmy się do niej już od jakiegoś czasu. Przedstawiliśmy kilka krótkich scenek opowiadających o roli duchowości św. Franciszka Salezego w życiu Księdza Bosko. Temat taki podjęliśmy w związku z rokiem poświęconym patronowi Rodziny Salezjańskiej. Po naszym wystąpieniu ksiądz magister Jerzy Mikuła wyjaśnił i skomentował znaczenie niektórych scen. Był to także czas pierwszego spotkania z naszymi rodzicami i rodzeństwem, którzy mogli uczestniczyć w tej pięknej wspólnocie i poznać rodziny pozostałych nowicjuszy i innych salezjanów. Najważniejszym punktem była uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem księdza Inspektora Bartłomieja Polańskiego. Spotkanie zakończyliśmy wspólnym obiadem, po którym pożegnaliśmy się z rodzinami i powróciliśmy do Kopca.
W połowie października, w związku z obradami wyższych przełożonych zakonnych zakonów męskich w Polsce na Jasnej Górze, mieliśmy wielu gości, mianowicie 3 księży inspektorów – Inspektorii Warszawskiej, Wrocławskiej i Krakowskiej. Z księdzem Bartłomiejem Polańskim i księdzem Marcinem Kaznowskim mieliśmy osobne spotkania, podczas których mogliśmy spędzić z nimi czas na wspólnej kawie i rozmowie. W tym samym czasie wyjechaliśmy już po raz drugi na Jasną Górę, mieliśmy czas na osobistą modlitwę i refleksję, po czym uczestniczyliśmy w Apelu, podczas którego modliliśmy się przed obliczem Częstochowskiej Pani wraz z wieloma zakonnikami i zakonnicami.

20 września przeżywaliśmy również wspólnotowy Dzień Skupienia, podczas którego konferencje głosił nam ks. Łukasz Dumiński. Ksiądz rekolekcjonista mówił o radości, powołaniu i radości powołania.
now. Marcin Hofbauer